• En dan is de laatste dag korfbal alweer aan de beurt. Ik sta weer om 5.00u op, op een moment dat ik net even wakker wordt. Morgenavond vlieg ik immers weer terug en ik wil zo weinig mogelijk last van een jetlag hebben in Nederland.

    Vijf uur dus en nog vijf uur wachten voordat de Team USA try-outs gaan starten. Vandaag gaan we zowel met het huidige Team USA aan de slag maar ook nieuwe members hierin meenemen. In principe kan iedereen vandaag laten zien wat ze kunnen ongeacht niveau. Ik ben voorbereid op de sessies dus ik besluit om 7.00u een wandeling te maken en dan direct langs de supermarkt te lopen. Het is mij al opgevallen dat er in plaats van de alom bekende Walmart een aantal grote supermarkten in de regio zijn die ‘Kroger’ heten. Ik combineer dat natuurlijk direct met de Duitse settlers van deze stad. Maar eenmaal binnen is er niets Duits meer aan. Gewoon een Amerikaanse supermarkt met een overvloed aan producten, ruime gangpaden en een Starbucks in het pand. Ik besluit hier eerst een goede kop thee te nemen en daarna koop ik wat fruit dat ik meeneem naar mijn appartement waar ik ontbijt.

    Uiteindelijk is het tijd om naar Norwoord High School te rijden om daar de palen op te laten zetten en om precies 10.15 gaan we los. Lekkere schotoefeningen zonder en met druk op de bal, fijne doorloopballen, passing vanuit de ruimte… Het verschil in niveau tussen deelnemers is, zoals ik al verwachtte, gigantisch en vergt het uiterste van mijn aanpassingsvermogen. Je wilt immers dat iedereen mee kan doen, het bij kan houden én tevreden is. Nieuwelingen vanuit andere sporten stellen vragen; anderen, voormalig topatleten in bijvoorbeeld het college basketball, gaan veel specifieker in op bepaalde situaties en willen snel, snel, snel…

    Ik heb ook een presentatie gemaakt waarin ik de ‘standaard’ ouderwetse korfbalsystemen en opstellingen presenteer. Daarbij wat mogelijke looplijnen en ballijnen, posities en positiewisselingen en altijd vanuit de gedachte dat iedereen continu in beweging is, de korf van alle kanten benaderbaar is en druk aan de voorkant van de verdediger om aan de rugkant weg te starten. ‘Dynamisch Korfbal’ laat ik ook nog even de revue passeren en daarna gaan we weer de zaal in om dit alles in praktijk neer te zetten zodat het duidelijker wordt.

    Uiteindelijk spelen we op een heel veld in twee vakken partijen met twee ballen (dus 4 tegen 4 in een vak; 4 tegen 4 ook in het andere vak). Ik krijg een heel aardig beeld van de verschillende spelers. Balen is wel dat er een paar niet aanwezig konden zijn vanwege werk en andere verplichtingen maar met deze groep maken we Team USA compleet en hebben een groep van 18-20 man. Voor nu is dat genoeg om volgend jaar de drie grote geplande evenementen te doen (trainingskamp, invitational tournament en NL-trip). Daarbij is de kans groot dat met de te verwachten groei het komende jaar vanuit de colleges er ook nog wat jong talent overkomt naar korfbal zodat we ook een U23/U21 kunnen opzetten. Hoe gaaf zou het zijn als we in 2025 al met twee teams kunnen werken.

    Een succesvolle dag die we besluiten met het opruimen van de sporthal welke ons dit hele weekend gratis ter beschikking is gesteld en waarvan verwacht wordt dat we deze ook weer spik-en-span achterlaten. De materialen gaan bij Kyle in de garage, klaar voor nieuw gebruik in de Queen City Korfball sessies. Daarna naar mijn appartement om mijn spullen in te pakken, nog even wat eten met Kyle en Alex (die morgen pas naar LA terugvliegt) en om 9.00u kruip ik onder de wol en val nagenoeg direct in slaap.

    Maandagochtend 5.00u loopt het wekkertje weer af en om 6.00u rij ik weg uit Cincinnati, op weg naar Chicago waar vanavond mijn vlucht teruggaat. In tegenstelling tot de heenweg heb ik nu geen vertraging en land keurig op de geplande tijd op Schiphol inclusief een soepele overstap op Reykjavik. De treinstaking in Nederland is ook voorbij zodat ik keurig voor de avondspits weer thuis ben. Een hoop te vertellen thuis, een boel te doen maar morgen eerst weer terug naar het ‘normale’ leven… Wel met een nieuwe rol in het korfbal en een leuke opleiding voor de boeg.

     

    Dankmar Caderius van Veen

    Head-coach Team USA